Abdulvahap Demircan, 2008 yılında başladığı Bitlis Eren Üniversitesi İnşaat Teknikerliği bölümünü 2010 yılında tamamladı. 2010 yılından 2024 yılına kadar tam 14 yıl boyunca KPSS'ye giren Demircan, umudunu hiçbir zaman kaybetmedi. Günün ilk ışıklarıyla tezgahını açanDemircan, sokak sokak gezip simit satan, akşam eve döndüğünde ders kitaplarının başına geçti.
2024 yılında tekrar KPSS'ye giren Demircan 81,321 puan adlı. Geçtiğimiz ay Sağlık Bakanlığının açıkladığı atama takvimini gören Demircan, puanı nedeni ile başvuruda bulunmak istemedi. Arkadaşı bilgilerini aldığı Demircan adına başvuru yaptı.
HAYALİ GERÇEĞE DÖNDÜ
Demircan, İstanbul Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesine tekniker olarak atandı. Mutlu haberi ailesi ile paylaşan Demircan annesini bir türlü ikna edemedi.
SİMİT TEZGAHINDAN MEMUR MASASINA
Yaklaşık 20 yıldır Diyarbakır sokaklarında simit sattığını belirten Demircan, "2008 ile 2010 arasında Bitlis Eren Üniversitesinde 2 yıllık inşaat teknikerliği ön lisans bölümünü bitirdim. 2010'dan sonra bir yandan simit satarak bir yandan ise anneme bakarak KPSS'ye çalıştım. Hiç evlenmedim, eğitim hayatımı da hiç aksatmadım. 81,321 puan aldım. İstanbul Beyoğlu Göz ve Eğitim Araştırmasına Hastanesine atandım" dedi.
ATANDIĞINA ÖNCE KENDİNİ İNANDIRDI, SONRA AİLESİNİ
14 yıl boyunca atanmadığını, atamasının olduğunda ise buna inanamadığını kaydeden Demircan, ‘'Arkadaşım bana kazandığıma dair web sitesinin linkini gönderince inandım. Totem yaptım 13 yıl boyunca ben yaptım tercihleri ve sonuçlara baktım hep olumsuz gelince arkadaşıma dedim ‘Bu sene sen tercihlerimi yap' tercihlerimi arkadaşım yaptı. Sonuçlarına da o baktı ve bana atandığımı söyleyince inanmadım, şaşırdım. Çok sevindim şuan da evraklarımı topluyorum gideceğim inşallah. Sevinçten uçmam geldi. Bu yaşa kadar defalarca sınava girdim hep olumsuz oldu. Şimdi olunca çok sevindim uçasım geldi."
Herkesin şaşırdığını aktaran Demircan, sözlerine şöyle devam etti:
Alıntı Metni
5 kardeş olduklarını kendisi hariç hepsinin evlendiklerini dile getiren Demircan, "Baktım ki bu devirde kimse anne, babayı kabul etmiyor bakmak istemiyor, ben de mecbur onlara bakmak zorunda kaldım. Onlara hizmet ettim. Evlenen insan anne ve babasına istediği gibi zaman ayıramıyor. Ama bekar olunca elinden gelen her şeyi yapabiliyorsun. Evlendiğin zaman çocuklara, eşine hayatının yüzde 80'ini adaman lazım. Yüzde 20'de anne, babaya yetmez. Onları ihmal edebilirsin. Hem ders çalışarak hem de simit satarak gerçekten zor oluyor. Kafa dağılınca toparlayamıyorsun. Bilgi dağınıklığı oluyor. Özellikle sınavlara yakın zamanlarda kafanı toparlayamıyorsun yorgunluktan. Sabaha 05.00'da kalkıyorum, namazımı kılıyorum ondan sonra 05.30 gibi simitlerimi aldığım yere gidiyorum. 12.00'a kadar simitlerimi satıyorum ondan sonra gelip eve ders çalışıyorum. Gidip İstanbul'da yer bulana kadar annem burada kalacak ondan sonra onu yanıma alacam. Çünkü ben ondan kopamıyorum. O olmazsa ben yaşayamam ki, aklım hep onda. Annem de çok sevindi kazındığıma ama inanmadı en başta. Her yıl olmadı deyince onun da inancı kırılmıştı. Kağıdı gösterdim ama okuma yazma bilmediği için şaka yapıyorum sandı. Ta ki valizimi hazırlayıp İstanbul'a gideceğim deyince inandı'' şeklinde konuştu.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
