Yanımızdakiyle aynı pencereden baktığımızda, aynı manzarayı gördüğümüzü düşünürüz.
Oysaki biz ağaca bakarken, o uçan kuşa, biz bulutlara bakarken, o, Güneş’e bakıyor olabilir.
Baktığımız yerde aynı şeyi görmenin bir ihtimal olduğu kadar, farklı şeylerin de dikkatimizi çekmesi bir ihtimaldir. Bazen ise aynı şeyi görsek bile, gördüğümüzde kendi yüklediğimiz anlamı yaşar ve dolayısıyla yanımızdakine ve bize farklı şeyler ifade ettiğini deneyimleyebiliriz.
Çünkü gördüğümüze kattığımız kendi parçalarımız, onun ise kendi parçalarıdır.
Bu, bazen ayrıştırıcı, bazen ise birleştirici bir etki yaratır.
Yanyana dursak bile baktığımız pencereden farklı şeyleri gördüğümüzde artık pencereden dışarıya birlikte bakmamayı seçebiliriz; veya daha yaratıcı, farklı renkleri içerisinde barındıran, değişik detayları olan bir manzarayı beraber izleyebiliriz.
Ahenk bazen benzerliklerle, aynılıklarla, bazen ise farklılıklarla olur.
Aynı pencereden baktığımızda gözümüze çarpan detayların aynı olmasının büyüleyici olduğu gibi, farklı detaylara birbirimizin dikkatini çekmek de heyecan verici olabilir.
Yanımızdakinin gördüklerinin bizim gördüklerimizden farklı olması, bizi daha renkli bir dünyaya götürebilir.
Farklı bakış açılarının hayal kırıklığına sürüklediği değil hayal kurmayı heveslendirdiği,
Yanyana izlenen manzaralara,
Sevgim ile,
Yael
